در مطالعه ای که تحت عنوان“Atopobiumand Fusobacteriumas novel candidates for sarcoidosis-associated microbiota,”در مجله European Respiratory Journalاخیراً به چاپ رسیده است، در نمونه مایع برونکو آلوئولر لاواژ بیماران مبتلا به سارکوئیدوز، دو باکتری AtopobiumوFusobacteria به نسبت بالاتری از دیگر گروههای مورد مطالعه یافت شدند.

سارکوئیدوز در هر سنی رخ می‌دهد اما غالباً نزد جوانان دیده می‌شود و نزد کودکان بسیار نادر است. سارکوئیدوز اختلال نسبتاً نادری است و از هر ۱۰۰۰۰۰ نفر در انگلستان، ۲۰-۱۰ نفر به آن مبتلا می‌شوند. این بیماری در جنس مونث نسبت به جنس مذکر کمی بیشتر مشاهده می‌شود. بیماری سارکوئیدوز، در استانهای گیلان و مازندران، دارای شیوع بالایی است.گروه مورد مطالعه عبارت بود از 71 بیمار مبتلا به سارکوئیدوز، در محدوده سنی 24 الی 67 سال و متشکل از 39 مرد و 32 زن. 10 فرد سالم تحت گروه کنترل سالم ((HCنیز در این مطالعه مورد بررسی قرار گرفتند.

عفونت ها:با توجه به این که در سارکوئیدوز اختلال ایمنی وجود دارد و از طرفی به علت مصرف داروها تضعیف سیستم ایمنی شدیدتر می شود، لازم است در هر بار ویزیت به عفونت ها دقت زیادی بشود و بخصوص در صورت وجود تب در صورت لزوم اقدامات لازم به عمل آید. همواره باید مواظب سل باشیم. 

تصحیح عادت های غلط و تشویق به عادات خوب:به بیماران توصیه می شود که سیگار نکشند، الکل نخورند، در صورت چاق بودن از مصرف چربی ها، نشاسته و مواد قندی خود داری نمایند. ورزش های سبک را با توجه به شدت بیماری و گرفتاری سیستم های مختلف انجام بدهند و از موارد مختلف تفریحی استفاده نمایند.

ب- استفاده از داروها:

- داروهای ضد التهاب غیر کرتنی (NSAIDs):

برای بیمار مبتلا به سارکوئیدوز، از نظر درمان داروئی، لازم است یک یا چند داروی ضد التهاب شروع بشود. اگر فقط اریتم نودوزم و آرتریت وجود داشته باشد و سیستم های حیاتی گرفتار نباشند، از داروهای ضد التهابی غیر کرتنی استفاده میشود. اگر علائم بیماری با داروهای التهابی غیر کرتنی بهبودی پیدا بکند، نیازی به داروهای دیگر مثل کرتن یا داروهای شیمی درمانی نیست (توضیح مهم:وقتی از این داروها استفاده میشود باید مواظب کلیه، کبد و دستگاه گوارش باشیم). اگر سیستم های حیاتی مثل ریه، چشم یا سلسله اعصاب گرفتار باشند و یا علائم مفصلی و پوستی شدید باشد و به داروهای ضد التهابی غیر کرتنی جواب ندهد، لازم است از داروهای دیگر مثل کرتن موضعی یا سیستمیک، داروهای زمینه ای (مثل کلروکین یا هیدروکسی کلروکین، تالیدومید) و/ یا شیمی درمانی (مثل متوترکسات، لفلونوماید، آزاتیوپرین، کلرامبوسیل، سیکلوسپورین و سیکلوفسفاماید) و/ یا داروهای بیولوژیک (مثل اتانرسپت، اینفلکسیماب و آدالیموماب) استفاده بشود. 

A-   ترکیبات ضد مالاریا را به عنوان داروی زمینه ای برای سارکوئیدوز می توان استفاده کرد. در حال حاضر   در ایران هیدروکسی کلروکین بصورت قرص های 200 میلی گرمی وجود دارد و برای یک بیمار بالغ 400 میلی گرم میتوان تجویز نمود. همچنین قرص های کلروکین فسفات 250 میلی گرم یا کلروکین 150 میلی گرم موجود است که در این صورت یک قرص در روز می توان استفاده نمود. در صورتی که گرفتاری سیستم ها شدید باشد، و یا به این داروها مقاوم باشند ممکن است لازم شود از داروهای زمینه ای سنگین تر مثل داروهای شیمی درمانی نیز استفاده شود.

توضیح مهم:افرادی که از این داروها استفاده می کنند لازم است هر یکسال معاینه چشم بشوند تا مطمئن بشوند دارو در چشم آنها رسوب نکرده باشد. پزشک شما با فرم های مخصوص شما را به چشم پزشک معرفی خواهد کرد.

B- اگر دستگاه های حیاتی مثل ریه، سلسله اعصاب، قلب، دستگاه خونساز گرفتار باشند لازم است از داروهای شیمی درمانی یا بیولوژیک استفاده بشود و برحسب شدت ضایعات نوع داروها متفاوت خواهد بود.

 - کرتن ها:

A- اگر دستگاه های حیاتی (مثل ریه، چشم، سلسله اعصاب و قلب) گرفتار نشده باشند و بیمار علائمی مبنی بر گرفتاری این دستگاه ها نداشته باشد می توان برای او استروئید شروع نکرد. ولی اگر علائمی مثل خستگی شدید، درد یا تورم مفصلی، بی اشتهائی یا علائم پوستی شدید یا علائم گرفتاری سیستم های حیاتی را داشته باشد میتوان از کرتن با دوز پائین از 5 تا 15 میلی گرم پردنیزولون شروع کرد.

 پائین از 5 تا 15 میلی گرم پردنیزولون شروع کرد.

توضیح مهم:بطورکلی بهتر است  استراتژی درمانی بر استفاده هرچه کمتر در تجویز کرتن باشد.

B- اگر دستگاه های حیاتی مثل ریه، چشم، سلسله اعصاب، قلب، گرفتار باشند لازم است از کرتن با دوزهای متوسط تا بالا استفاده بشود. در این موارد برحسب شدت بیماری ممکن است لازم بشود از پردنیزولون 20 تا 40 میلی گرم در روز استفاده گردد. در اینجا هم توصیه می شود بر حسب وضعیت بیمار، استراتژی درمانی و استفاده از استروئید در هرچه سریع تر کم کردن دوز کرتن باشد.

- داروهای بیولوژیک:

در بعضی شرائط خاص که بیماری به اقدامات فوق مقاوم باشد می توان از داروهای بیولوژیک و آنتی TNFمثل اینفلیکسیماب بهره گرفت.

برگرفته از:

• https://sarcoidosisnews.com/2017/12/19/higher-numbers-two-bacteria-species-found-sarcoidosis-patients/
• ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد