سارکوئیدوز قابل کنترل و مرگ و میر افراد مبتلا به این بیماری کم است

دکتر عاطفه عابدینی فوق تخصص بیماریهای ریوی بیمارستان دکتر مسیح دانشوری و عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی در مصاحبه با روابط عمومی این مرکز درخصوص بیماری سارکویئدوز گفت:  سارکوئیدوز از جمله بیماری های سیستم ایمنی بدن محسوب می شود که علت دقیقی برای آن مشخص نشده است. سیستم ایمنی به مکانیسم دفاعی بدن در برابر بیماری ‌های مختلف و عفونت اطلاق می شود.
وی افزود: غدد لنفاوی به عنوان یک وسیله دفاعی که در نواحی مختلف بدن هستند و نقش فعالی در سیستم ایمنی دارند، بر اثر بیماری سارکوئیدوز بیش از حد بزرگ می شود.
این فوق تخصص ریه با بیان اینکه ریه مهمترین عضوی است که به واسطه سارکوئیدوز درگیر می شود تصیرح کرد: اما این بیماری می تواند سایر اعضای بدن از جمله کلیه، مغز، قلب و چشم را هم درگیر کند. دکتر عابدینی اظهار داشت: هرچند عامل ابتلا به سارکوئیدوز ناشناخته است اما گمان می رود که عوامل ژنتیک یا باکتری ها و ویروس ها در ابتلا به این بیماری نقش داشته باشند.
این عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی در خصوص قابل کنترل بودن این بیماری گفت: سارکوئیدوز قابل کنترل است و مرگ و میر افراد مبتلا به این بیماری کم است، مگر اینکه ریه به صورت شدید درگیر شده باشد، اما به هر حال می تواند در بیمار ناتوانی ایجاد کند.

 دکتر عابدینی در خصوص شیوع این بیماری در کشور تصریح کرد: سارکوئیدوز در گیلان و مازندران شیوع زیادی دارد و دلایل شیوع این بیماری در مناطق شمالی کشور تاکنون مشخص نشده و محققان در تلاش برای دستیابی به علت آن هستند.
این فوق تخصص ریه بیمارستان دکتر مسیح دانشوری گفت: برآورد می شود که حدود 15 هزار نفر در ایران مبتلا به این بیماری باشند ولی به علت ناشناخته بودن بیماری و دشواری تشخیص آن، به نظر می رسد دامنه شیوع بسیار بیشتر از این تعداد باشد.
عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی با اشاره به اینکه شیوع سارکوئیدوز در زنان تاحدودی بیشتر از مردان است، بیان کرد: این بیماری معمولا در اطفال و کودکان مشاهده نمی شود و در 2 دوره سنی، شیوع دارد که دوره اول بین 20 تا 30 سالگی و دوره دوم پس از سن 50 سالگی است.

وی در خاتمه با بیان اینکه این بیماری در خاورمیانه در ترکیه و ایران خیلی شایع است اما در کشورهای همسایه کمتر گزارش می شود افزود که این موضوع می تواند بر اثر تشخیص ندادن این بیماری یا علل ژنتیک باشد که امید است به شناسایی و تشخیص به موقع بتوانیم به این بیماران کمک کنیم.